80. rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego - pamiętamy o bohaterach
1 sierpnia 1944 roku o godzinie 17:00 w Warszawie rozpoczęło się jedno z najbardziej dramatycznych wydarzeń w historii Polski – Powstanie Warszawskie. W ciągu 63 dni walki mieszkańcy stolicy stawiali opór niemieckiemu okupantowi, a ich heroiczne działania do dziś pozostają w pamięci narodu.

Rozpoczęcie walk – godzina „W”

Decyzja o wybuchu powstania została podjęta w atmosferze niepewności i nadziei na wsparcie ze strony Armii Czerwonej. Godzina „W”, czyli moment, w którym miały rozpocząć się działania zbrojne, została wyznaczona na 1 sierpnia o godzinie 17:00. W dniu poprzedzającym, 31 lipca, pułkownik „Monter” wydał rozkaz bojowy, który dotarł do dowódców Obwodów z opóźnieniem, z powodu obowiązującej godziny policyjnej. Mimo trudności, o piątej po południu w wielu dzielnicach Warszawy zapanowało piekło, gdy grupy powstańców, z biało-czerwonymi opaskami na ramionach, ruszyły do ataku na niemieckie pozycje.

Heroizm i tragedia mieszkańców stolicy

Wśród huku wystrzałów i chaosu, cywile, nieświadomi nadchodzącej tragedii, wciąż przebywali na ulicach. Jak pisze Norman Davies w swojej książce „Powstanie '44”: „Niektórzy dostali się w krzyżowy ogień i na zawsze odcięto ich od rodzinnych domów.” Mimo to, powstańcy zdobyli kluczowe obiekty, takie jak Prudential, gmach PKO oraz hotel Victoria. Straty wśród ludności cywilnej były ogromne, a liczba ofiar przekroczyła 2000 osób, co potwierdza tragiczny wymiar tego zbrojnego zrywu.

Trwanie powstania i jego dziedzictwo

Powstanie Warszawskie, trwające formalnie do 2 października, w rzeczywistości zakończyło się dopiero 5 października, kiedy to ostatnie oddziały powstańcze opuściły miasto. Warto zaznaczyć, że w ostatnich dniach walki, pomimo kapitulacji, wciąż funkcjonowały struktury Polskiego Państwa Podziemnego, które organizowały życie w zniszczonej stolicy. W tych trudnych czasach powstawały audycje radiowe i prasa powstańcza, a harcerze dostarczali wiadomości. Powstanie Warszawskie to nie tylko walka zbrojna, ale także symbol oporu i determinacji narodu, który do dziś budzi emocje i dyskusje wśród historyków, intelektualistów oraz zwykłych obywateli.

W obliczu tak istotnych wydarzeń, warto oddać głos tym, którzy przeżyli te chwile. Ich historie są świadectwem nie tylko heroizmu, ale i tragedii, które na zawsze zmieniły oblicze Warszawy i jej mieszkańców.


Wg inf z: MiPBP w Będzinie